Dünyanın gözü üzerimizde demiştim önceki yazımda. Aklınıza gelecek her şekilde gözler üzerimizde. Çok sevdiğim bir slogan var, adeta bunun gerekçesini tek cümleyle özetliyor: “Türkiye, Türkiye’den büyüktür.”

Hepimiz biliyoruz ki, Türkiye’nin alacağı her karar, atacağı her adım yalnızca bizleri değil Türkiye’ye güvenen ve umut bağlayan toplumları da devletleri de etkileyecek. Etkiliyor da. Türkiye’yi yalnızca Avrupa ve Ortadoğu ekseninde düşünürseniz yanılgıya düşersiniz. Unutmayın Batı, Uzak Doğu’ya ne kadar uzaksa biz de Uzak Doğu ülkeleriyle bir o kadar  ekonomik, siyasi, politik, ticari ve kültürel bağlara sahibiz. Jeopolitik konumumuzun önemini ve sınırlarını ele alırken görüntüye dar çerçeveden bakmak, geleceğe olan bakışımızı da daraltır. Batı’dan en Doğu’ya kadar büyük güçlerin de merkezindeyiz ve Batı’yı çok rahatsız etse de bölgedeki diğer Türk ve Müslüman devletlerle olan ilişkilerimiz, geçmiş ve ortak tarihimiz, hepsinden önemlisi bağlarımız, Türkiye’nin sınırlarının ne kadar büyük, nüfuzunun ise ne kadar geniş bir yelpazeye etki ettiğini ispatlıyor. Bu etkinin ABD başta olmak üzere birçok batı ülkesine verdiği rahatsızlık ise çok büyük, çünkü Batı’nın Doğu’yu sindirme politikalarının önündeki en büyük engel Türkiye. AP’nin bugünkü şaşırtmayan kararı da bunun küçük bir göstergesi.

Hani bir deyim vardır “hem nalına hem mıhına vurmak” ,işte Avrupa Parlamentosu’nun son kararındaki rapor da aynen öyle.  15 Temmuz darbe girişimini, beraberinde Türkiye’de gerçekleşen terör eylemleri kınıyor, diğer taraftan da Türkiye’den AB ülkelerine kaçan FETÖ üyelerine sığınma izni veren ülkelere teşekkür sunuyorlar. Türkiye ile ticaret, enerji, ekonomi, göç ve terörle mücadele gibi ortak çıkar alanlarında ‘kuvvetli iş birliği’ kurulması için çağrı yaparken, diğer taraftan teröre kucak açıyorlar. Hadsizliğe bakın, Akkuyu Nükleer Santrali projesinden vazgeçilmesi için çağrı yapıyorlar. Bunun temel nedeni, Rusya ile Türkiye’nin işbirliği içinde hareket etmesinden duyulan rahatsızlıktır. AP raporunda, şaşırtıcı ama AB devletlerine PKK sembollerini yasaklama çağrısında bulunuluyor hatta Pkk’nin yeniden şiddete başvurmasını kınayacak kadar da düşünceli ve terörü beslemeyen ülke maskesine bürünülüyor adeta. Ankara’ya Avrupa’daki Türk diasporasını kontrol etmekten vazgeçme çağrısında bulunmayı da ihmal etmiyorlar. Aslında raportör Kati Piri, oylamadan bir gün evvel şöyle itiraf ediyor Türkiye’nin AB üyeliği geleceğini: “AP için Türk halkı AB üyeliğine adaydır ve öyle kalacaktır.” (Deutsche Welle Türkçe, AP Raportörü Piri: Erdoğan’ın yakında bir seçim yapması gerekecek/05/07/2017) Yani üyeliğin adaylıktan öteye gitmesini istemediklerini açıkça belirtmiş oluyor Piri. Çünkü hayal ettikleri Türkiye, 16 Nisan 2017 öncesi anayasa ile yola devam eden, Erdoğan’ın olmadığı, terörist ve hainlerin hapishane yerine dışarıda cirit attığı,  nüfuz sahibi değil nüfuz altında olan, tüm yaptırımlarına ‘tamam’ diyecek bir Türkiye.

Bugün de dün olduğu kadar gayet aşikar ki, Gezi Eylemleri kışkırtmasını planlayanlar da, 15 Temmuz’da bu ülkenin silah ve tanklarıyla bu ülkenin insanına kastedenleri ortaya süren de, Katar’a yaptırımlar uygulama kararını aldıran da, Irak’ı acılar çektirerek Irak’tan başka bir hale getiren de, Suriye’yi katliam ülkesi yapan da, Aylan bebekleri ve nicelerinin katledilmesine sebep olan da, Londra’da terör olayları çıkaran da, terör örgütlerini kurup sahaya süren de, bugün burada, içimizde adalet adı altında aslında hainler için sokağa çıkıp, provokasyonlara hizmet edip kandırdığı vatandaşı peşinden yürüten de aynı üst aklın ürünleri.

Fransız yazar Petrus Gyllius (16. Yy.) şöyle demiş “İstanbul Boğazı, bütün diğer boğazlardan üstündür, çünkü iki denizi ve iki dünyayı tek anahtarla açmaktadır”. Zamanında nasıl o anahtarlar bizim olduğunda Batı bundan ne kadar rahatsız olduysa, bugün de o anahtarların biz de olması aynı rahatsızlığı devam ettiriyor. Çünkü anahtarlar birden fazla kapıyı açıyor. Dedim ya alacağımız her karar sadece bizi etkilemez, çünkü Türkiye, Türkiye’den büyüktür.