Hiçbir krizi, hiçbir problemi, hiçbir sorunu önceden öngörüp tedbir alamadılar bugüne kadar.

İngiltere’nin çapsız fakat burnu büyük başbakanı Cameron canını dişine taktı ama Britanya halkı AB’ye de, Cameron’a da kapıyı gösterdi. 

Cameron kifayetsiz ve kibirli ama bizdeki muhalefet liderleri gibi idrak sorunu yaşamıyor olacak ki, gereğini yaptı. 

İngiltere  artık yeni bir dünyaya yol alıyor. 

Yeni bir başbakanla tabii ki…

Umarım aklı başında, mütevazı biri olur. 

 

AB, İngiltere ayrılığının ardından kolay toparlanamaz. 

Çünkü İngiltere her ne kadar 1973’teki 1. Büyüme döneminde katılmışsa da AB’nin üçlü sacayağı olarak Almanya ve Fransa ile birlikte ana taşıyıcıdır. 

İngiltere’nin tek başına çıkışı, sıradan 10 ülkenin aynı anda topluca ayrılmasından daha büyük bir yıkımdır.

Şüphesiz İngiltere içinde kolay olmayacaktır bu geçiş süreci…

Fakat en önemli avantajı para birimi Sterlin’den vazgeçmemiş olması. 

Bu işini kolaylaştıracaktır. 

Düşünsenize bir de Euro’ya geçmiş olsalardı. 

Bu durum karşısında, o vakitler ortak para birimine geçmeyen devlet adamlarını da kutlamak gerekiyor.

 

Bu ayrılığın ekonomik, stratejik, sosyolojik vs. bir çok sebebi bulunmaktadır şüphesiz. 

Ben işin psikolojik tarafını da gözardı etmemek gerektiğini düşünüyorum. 

İngilizler kendilerini dünyanın sahibi olarak görürler. 

Üstün bir ırk olduklarını kabul eder ve bunu tartışmayı bile zul addederler. 

Bu neredeyse en sade vatandaşlarına bile sirayet etmiştir. 

Onlar efendidir, sahiptir, diğerleri maraba. 

Normal bir İngiliz vatandaşı, AB’ye bizim ciğere baktığımız gibi bakmaz. 

AB’ye hiçbir olağanüstülük atfetmez. 

AB’nin dikte etmesinden de hiç hazzetmez. 

Üstelik Fransızları ve Almanları hiç sevmezler. 

Kendilerini Dünya lideri gördüklerinden, Merkel ve Hollande’ın AB’deki lidercilik oyunlarını da komik bulurlar. 

Merkel ve Hollande profilinde bakıldığında haksız da sayılmazlar. 

Her konuda, her sorunda, her diyalogda “paran kadar konuş” havasıyla sonradan görme haspalara has pespaye tavırlarıyla Merkel, liderlik kumaşından çok uzak iklimlerde. 

Hiçbir krizi, hiçbir problemi, hiçbir sorunu önceden öngörüp tedbir alamadılar bugüne kadar. 

Yunanistan krizinde herşey bir gecede olmadı. 

Yunan siyasetçiler kadar en azından AB liderliğinin de fiyaskosudur yıllar yılı orada biriken ağır ve pahalı yük. 

 

Artık cin şişeden çıktı. 

Bugün BREXIT, yarın başka bir ülke ve ülkeler EXIT…

Sonra EUEXIT…

Devletler ve imparatorluklar güçlü liderlikler ile kurulur ve geliştirilir. 

Çapsız liderler döneminde ise çöküş sancıları kaçınılmazdır. 

Zamanı iyi okuyamayan AB liderleri bu şaşkınlıkla umarım “ACİL ÇIKIŞ” kapılarını bulmakta zorlanmazlar.