Yağmur bu kadar mı yakalar insanın yüreğini Bu kadar mı sağanak Saçlarımdan tutup toprağa sürer yüzümü Gözümden yaşlar akıtarak…

BENİ DE OKŞAR, SEVER

Yağmur bu kadar mı yakalar insanın yüreğini
Bu kadar mı sağanak
Saçlarımdan tutup toprağa sürer yüzümü
Gözümden yaşlar akıtarak…

Toprağın karası, çimenin yeşili, papatyanın sarısı
Menekşenin moru, gelinciğin kırmızısı
Olur yüzümün gözümün boyası
Binbir renkli bir çiçeğe dönerim
Tabiat ananın göğsünü emerim…

Filler gezer üstümde, böcekler koynumda
Arılar vızır vızır bal derdinde
Süt güğümü inekler geviş getirmede
Çobanın düşünde yavuklusu
Kurt kuzu derdinde…

Yağmur gökte olanı indirir yere
Güneş fırçayı alır ele
Boyar istediği renge
Beni de boyar
Beni de okşar, sever
Beni de alır bulutlara…

Veli DALBUDAK