Aile içi şiddetini önleme adı altında 20 maddelik İstanbul sözleşmesi diye bir tasarı 2011 yılında TBMM’de onaylandı. O gün bugündür hiç bitmeyen aile içi şiddet, daha da dozunu artırarak devam ediyor… Hiç bitmedi, bitmeyecek…

Birileri Türk aile yapısının içini boşaltarak dinamitlemek istemiş, bizler de çanak tutmuşuz.. Batı bize bir şey sundu mu balıklama dalıyoruz..

Sanayi, teknoloji, bilim alanında insanlığın faydasına olan her şeyi al.. Ancak sen farklı bir milletsin. Dinin, inancın, kültürün farklı.. Aile yapınla alakalı konuları, kendi gelenek, görenek, örf ve adetlerine göre kendin düzenle.. Onu da elin gavuruna bırakma…Bu oyuna gelme, bu tuzaklara düşme.. Etrafın mayın tarlalarıyla örülü.. Bastığın yere dikkat edeceksin..

Bir başka husus ANDIMIZ…

Allah aşkına etrafımız ateş çemberi…

En çok birlik ve beraberliğe ihtiyaç duyduğumuz bir zamandayız.. Andımızı tartışmanın zamanı mı? Kaldı ki And’ımızın içeriğine baktığımızda, öyle ciddi manada kaldırılması için bir neden göremiyorum.. Tam aksine bizi biz yapan değerlerden, büyüğe saygı, küçüğe sevgiyi aşılayan, çalışkan olmamızı öğütleyen doğruluktan bahseden bir şiir niteliğinde And’ın okullarda okutulmasında ne sakınca olabilir…

Yargıtay’ın almış olduğu bu kararı sakıncalı bulduğumu ifade etmek istiyorum..

Bu karar, bizi birbirimize düşürüp parçalamak isteyenlerin değirmenine su taşımaktan başka bir işe yaramamıştır..

Ve alınan bu karar maksatlı alınmıştır diye düşünüyorum…

En kısa zamanda bu karardan vazgeçilmelidir…

Ne yani, tek derdimiz bu muydu???

Kendimize gelelim.. Bu milletin değerleriyle oynamayalım…

Dediğimiz gibi, ülkemizi parçalamak isteyen müstevliler, durmadan dinlenmeden önümüzü kesmek, bizi birbirimize düşürmek için planlar yaparken, onların oyunlarını bozmak için birlik ve beraberliğimizden ödün vermemeliyiz. Onların oyunlarına gelmemeliyiz.. Bizim bizden başka dostumuz yok… Vesselam…

İlhami Günaydın