Kış sıcak bir yataktır tohuma. Her ne filiz verecekse baharda, onu uyutur koynunda. Bembeyaz bir yorgan çeker üstüne üşümesin diye. Tüm dünya üşür. Bu

YUMUŞAK YUMUŞAK DOKUNUŞLARLA…

Kış sıcak bir yataktır tohuma. Her ne filiz verecekse baharda, onu uyutur koynunda. Bembeyaz bir yorgan çeker üstüne üşümesin diye. Tüm dünya üşür. Buz keser ortalık tohum sıcak uykusundan uyanmasın diye.

Uzun geceler boyu ve de az güneşli ayaz gündüzler boyu sürer uzun uyku. Karanlık toprak sarar sarmalar ana rahmi gibi. Sert esen rüzgar dayanıklılık sürer geçtiği yerlere. Çok nadir yüzünü gösteren güneş sabırla beklemeyi öğretir. Yumuşak yumuşak dokunuşlarla küçük öpücükler konduran yağmur bir kaç katre sevgi akıtır. Toprak ananın bereketli memelerinden sızan bu sevgi tohumla buluşur. Derin uyku daha bir tatlılaşır. Daha bir sıcaklaşır kış toprağın altında. Mutlu mesut bir ailenin orta yerde çıtır çıtır yanan odun sobasının etrafında dizilmiş kedisiyle, köpeğiyle, boy boy çocuklarıyla, anne yüreği ve baba şefkatiyle yaşadığı ev sıcaklığındadır tohum. Daha çok uzun geceler geçirecektir bu yuvada. Burada yudum yudum tabiat ananın sevgisiyle beslenecektir. Uyuyacaktır, uyanacaktır o beyaz yorganın altında. Ana karnındaki bebektir o. Toprak ana onu gözünden bile sakınır. Üstünü örter geceleri soğuktan korur, bir pencere açar gündüzleri güneş doldurur.

Kış sıcacık bir yataktır tohuma. Ne kadar güzel dinlenirse yatağında o kadar bereket fışkırır. Ne kadar severse yuvasını o kadar mutluluk yüklenir. Ne kadar emerse memesini toprak ananın o kadar topaç bir bebek olur. Ne kadar uyursa ve ne kadar güzel çocuksu rüyalar görürse rahmetle yıkanmış çamurun koynunda o kadar güzel cücüklenir gelecek. Ve o kadar güzel yağar sağanak sağanak yağmurlar. Sıcak sımsıcak bir kış uykusunda ninni gibi yağar yağmurlar. Beyaz yorgan yavaş yavaş çekilir üstünden. Büyük kış uykusunda cücüklenen anlaşılmaz rüyalar bahar güneşinin ışıklarında yıkanır. O karanlık odada görülen anlaşılmaz rüyaların siyah beyaz negatifi renklenmeye başlar. Yemyeşil bir boya salgılar toprak. Boyar boydan boya yaprak yaprak.

Kış sımsıcak bir yataktır tohuma. Nasırlı bir elden savrularak uzandığı bu yatak onun sıcak yuvasıdır. Bolluğun bereketin emeğin de yuvasıdır o yatak. Tohumun düştüğü yerdir hayatın kaynağı. Oradan fışkırır yeni hayatlar, orada can bulur kurumuş tohumlar.

Veli DALBUDAK